کودکی رفت به بازی به فراغت به نشاط
فارغ از نیک وبدو مرگ و حیات
همه گفتند کنون تا بچه است
بگذارید تابخندد شادان
که پس از این فرصت خندیدن نیست
بایدش نالیدن
من نپرسیدم هیچ
که پس از این زچه رو نتوان خندیدن؟!!